Ένα μυαλό

Ένα μυαλό
και κάτι άλλο

01/08/2010


Παραμύθια


Ξεκίνησα να γράφω παραμύθια για μικρά παιδιά. Έχει πολλή πλάκα, αλλά χρειάζομαι ιδέες. Όσοι έχετε μικρά παιδιά, καλείστε να ρίξετε προτάσεις...Κι όσοι δεν έχετε, επίσης! Μου αρκεί το θέμα. Δηλαδή, για ποιό πράγμα θα ήθελε ένα παιδί να μάθει, να ακούσει, να του διευκρινιστεί ή οτιδήποτε, τέλοσπάντων!

Γενικά, χαίρομαι. Ειδικά, ...κάτι μ' έχει πιάσει. Απ' το διάφραγμα. Αν συνεχίσω να γράφω, φοβάμαι ότι θα καταλήξω να μιλάω πάλι για την κατάθλιψη της Κυριακής, για το χρόνο που ξεγλιστράει μέσα από τα δάχτυλά μας και τέτοια διάφορα...

Μια γουλιά καφέ. Ακόμα ένα τσιγάρο. Καλό μήνα.

Δεν προλαβαίνω ν' αδειάζω τασάκια. Οι φίλοι μου. Όχι τα τασάκια, οι κανονικοί. Πολύ χαίρομαι που τους έχω. Κι όσο πιο αυθόρμητα βρισκόμαστε παρέα, τόσο πιο καλά περνάμε το χρόνο μας. Τον πολύτιμο. Το χρήμα μας. Αυτό που καταθέτουμε στην προσωπική μας Τράπεζα. Αυτό που θα "πάρουμε μαζί μας". Γι' αυτό πρέπει να φροντίζουμε για τις αποταμιεύσεις μας. Και να είμαστε φειδωλοί και συνετοί στις εκταμιεύσεις μας

και να ξαναγινόμαστε παιδιά

...είτε μέσα από τα παραμύθια, είτε παίζοντας μπουγιέλο στη δουλειά τις Παρασκευές! ;-)