Πάμε ξανά από τη μέση! Από το μαύρο φόντο με τις πορτοκαλί ανταύγες. Γιατί η βροχή ξέπλυνε τα πάντα. Παρέσυρε καλά, κακά κι εμένα μαζί.Κάνει κρύο. Τρεις συνεχόμενες μέρες βρέχει, φυσάει και μας ξεπαγιάζει. Παρέσυρε και την εγκράτεια. Κι έχω λυσσάξει. Τρεις μέρες τώρα.
Πονάνε οι ώμοι μου. Βαρύ το φορτίο της προσωπικής ευθύνης., αλλά δεν έχω ποιόν να κατηγορήσω...Από την άλλη είμαι υπέμαχος της δικαιοσύνης. Ήλιε νοητέ. Ανόητε.
Ιδού, λοιπόν! Φταίω κι αρνούμαι να αυτομαστιγωθώ. Γουστάρω τρελά. Μπήκε ο διάολος μέσα μου και κάνει πάρτυ. Δε μπαίνω καν στον κόπο να τον διώξω. Κι αυτός ακόμα θα βαρεθεί και θα φύγει. Όπως κι εγώ.
Έφυγα.
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
No comments:
Post a Comment