Αρρώστια


Είμαι σχεδόν άρρωστη. Δεν έχω πυρετό, δεν κάνω εμετό, δεν έχω διάρροια, ούτε συνάχι.
Επί τρεις μέρες όμως στο μισό μου κεφάλι κάνουν πάρτυ οι ... πώς τους λένε εκείνους τους τύπους... οι STOMP! Κι εντάξει, αν πας στη συναυλία τους καλά θα περάσεις (απ' ό,τι έχω διαβάσει), αν όμως σου έρθουν απρόσκλητοι και κατασκηνώσουν για τρεις συνεχόμενες ημέρες στο μισό σου κρανίο, τότε δε θα περάσεις καθόλου καλά κι αυτό στο εγγυώμαι! Τί τενεκέδες, τί κονσερβοκούτια, τι αρμαθιές κλειδιά...να κουδουνάνε όλα μαζί χωρίς κανένα ρυθμό και δώστου εγώ να αντεπιτίθεμαι με αναβράζοντα Depon, με Mesulid κι ό,τι άλλο χημικό όπλο μπορώ να βρω εύκαιρο.
Και φαίνεται να έχουν στρατεύσει το δεξί μου μάτι, γιατί όποτε το κινώ δεξιά, αριστερά, πάνω ή κάτω, γκντάάάνγκ!χτυπάνε όλοι μαζί τα κλαπατσίμπαλά τους.
Αποφάσισα, λοιπόν, να μείνω σπίτι σήμερα και να διαπραγματευτώ μαζί τους την άμεση λύση της πολιαρκίας του κεφαλιού μου. Τους έταξα το χριστουγεννιάτικο δέντρο μου, που ακόμα δεν έχω ξεστολίσει. Αν φύγουν, θα τους το δώσω για λάφυρο.
Τί άλλο να κάνω;